Core Web Vitals: test. Jak mierzyć wyniki i analizować wydajność strony?

Czy wiesz, że tylko 47% stron internetowych przechodzi test Core Web Vitals pomyślnie^[1]? To oznacza, że ponad połowa witryn w sieci oferuje użytkownikom doświadczenie poniżej standardów Google. Regularne mierzenie podstawowych wskaźników internetowych nie jest już opcją – to fundament skutecznej optymalizacji strony i walki o widoczność w wynikach wyszukiwania.

Z tego artykułu dowiesz się m.in.:

• Jakich narzędzi użyć do pomiaru Core Web Vitals?
• Jak przeprowadzić test Core Web Vitals?
• Jakie są dobre wyniki Core Web Vitals?
• Jak analizować Core Web Vitals?

Najważniejsze informacje:

• Do mierzenia Core Web Vitals służą zarówno narzędzia Google (PageSpeed Insights, Google Search Console, Lighthouse), jak i rozwiązania zewnętrzne. Dane dzielą się na laboratoryjne (symulacje) i terenowe (od rzeczywistych użytkowników).
• Dobre wyniki Core Web Vitals to: LCP poniżej 2,5 sekundy, INP poniżej 200 milisekund oraz CLS poniżej 0,1. Te progi musi osiągać minimum 75% wizyt użytkowników, by strona została sklasyfikowana jako „dobra”.
• Analiza wskaźników Core Web Vitals wymaga połączenia danych terenowych z Google Search Console (stanowiących podstawę oceny rankingowej) z diagnostyką laboratoryjną w Lighthouse, która wskazuje konkretne elementy do poprawy.

Jakich narzędzi użyć do pomiaru Core Web Vitals?

Wybór odpowiednich narzędzi do mierzenia Core Web Vitals to pierwszy krok w procesie optymalizacji. Google PageSpeed Insights łączy dane terenowe z CrUX z diagnostyką laboratoryjną Lighthouse, dostarczając konkretnych rekomendacji dla pojedynczych adresów URL. Google Search Console oferuje raport „Podstawowe wskaźniki internetowe”, który pokazuje stan całej witryny na podstawie danych od rzeczywistych użytkowników przeglądarki Chrome zebranych w ciągu ostatnich 28 dni^[2].

Lighthouse, dostępny jako zakładka w Chrome DevTools lub osobne rozszerzenie, przeprowadza kompleksowy audyt w kontrolowanym środowisku laboratoryjnym. To idealne narzędzie dla deweloperów testujących zmiany przed wdrożeniem na produkcję. Web Vitals Extension z kolei pokazuje wartości LCP, INP i CLS w czasie rzeczywistym podczas przeglądania.

Wśród narzędzi zewnętrznych warto rozważyć GTmetrix i WebPageTest do testów syntetycznych oraz platformy RUM (Real User Monitoring) jak DebugBear, New Relic czy Request Metrics do ciągłego monitorowania. Biblioteka web-vitals JavaScript pozwala wdrożyć własny system pomiarowy i wysyłać dane do Google Analytics lub Google Tag Manager.

Jak przeprowadzić test Core Web Vitals?

Test wskaźników Core Web Vitals można przeprowadzić bezpłatnie za pomocą narzędzi Google. Najprostszą metodą jest wpisanie adresu URL w PageSpeed Insights – narzędzie automatycznie przeprowadzi audyt i wyświetli wyniki LCP, INP oraz CLS wraz z konkretnymi rekomendacjami optymalizacyjnymi.

Dla właścicieli stron internetowych z dostępem do Google Search Console dostępny jest raport „Podstawowe wskaźniki internetowe”, który pokazuje stan całej witryny. Raport grupuje adresy URL według statusu i wskazuje problematyczne sekcje z podziałem na wersje dla urządzeń mobilnych i desktopowych.

Deweloperzy mogą wykorzystać Lighthouse wbudowany w Chrome DevTools (klawisz F12, zakładka „Lighthouse”) do testów laboratoryjnych w kontrolowanym środowisku. Ta metoda pozwala symulować wolniejsze połączenia i słabsze urządzenia. Rozszerzenie Web Vitals Extension dla przeglądarki Chrome umożliwia z kolei podgląd metryk w czasie rzeczywistym podczas przeglądania dowolnej strony – wystarczy zainstalować wtyczkę i obserwować wskaźniki w pasku narzędzi.

Jakie są dobre wyniki Core Web Vitals?

Progi określone przez Google dla wskaźników Core Web Vitals dzielą wyniki na trzy kategorie: „dobry”, „wymagana poprawa” i „słaby”. Dla Largest Contentful Paint wartość do 2,5 sekundy oznacza dobry wynik, między 2,5 a 4 sekundy wymaga poprawy, a powyżej 4 sekund klasyfikuje stronę jako słabą^[3].

INP (Interaction to Next Paint) powinien wynosić poniżej 200 milisekund – taki czas ładowania zapewnia wrażenie natychmiastowej reakcji na działania użytkownika. Wartości 200-500 ms wymagają optymalizacji, a powyżej 500 ms wskazują na poważne problemy z responsywnością. Dla kontekstu: poprzedni wskaźnik First Input Delay miał próg 100 ms^[4].

Cumulative Layout Shift (CLS) mierzy stabilność wizualną w skali od 0 do nieskończoności – wartość 0,1 lub niższa oznacza minimalny layout shift, 0,1-0,25 wymaga uwagi, a powyżej 0,25 świadczy o chaotycznym zachowaniu strony. Strony produktowe z LCP 2 sekundy vs 4-5 sekund notują różnicę w konwersji sięgającą 40-50%^[5]. Badania Deloitte z kolei pokazują, że 0,1 sekundy szybszego ładowania zwiększa konwersje w retail o 8,4%^[6].

Dobre wyniki Core Web Vitals bezpośrednio wpływają na biznes. Każda dziesiąta część sekundy ma znaczenie, więc warto mierzyć i optymalizować.

Max Cyrek, CEO Cyrek Digital

Jak analizować Core Web Vitals?

Skuteczna analiza wskaźników Core Web Vitals wymaga systematycznego podejścia łączącego dane terenowe z diagnostyką laboratoryjną. Proces rozpoczyna się od sprawdzenia raportu w Google Search Console, który pokazuje, które adresy URL Twojej strony wymagają interwencji. GSC grupuje strony według statusu i wskazuje konkretne problemy z podziałem na urządzenia mobilne i komputery^[7].

Następnie należy wykorzystać PageSpeed Insights do głębszej diagnozy problematycznych URL-i. Narzędzie dostarcza zarówno dane z CrUX (jeśli są dostępne), jak i szczegółowy raport Lighthouse z rekomendacjami. Dla analizy LCP warto sprawdzić, który element jest największy i co opóźnia jego renderowanie – często winowajcą jest czas ładowania na stronie serwera (TTFB) lub zasoby blokujące renderowanie.

Analiza INP koncentruje się na Total Blocking Time (TBT) – laboratoryjnym odpowiedniku mierzącym obciążenie głównego wątku przez JavaScript. Dla CLS DevTools pokazuje dokładnie, które elementy powodują przesunięcia układu. Wdrożenie monitoringu RUM za pomocą narzędzi lub biblioteki web-vitals pozwala śledzić metryki od rzeczywistych użytkowników w czasie rzeczywistym – dane terenowe są ostatecznym punktem odniesienia dla algorytmów Google.