AR – czym jest i jak działa?

Rozszerzona rzeczywistość to technologia, łącząca prawdziwy świat z wirtualnymi elementami. W efekcie powstają całkowicie nowe doświadczenia, które zmieniają świat rozrywki, marketingu, edukacji czy medycyny.

Z tego artykułu dowiesz się m.in.:

• Czym jest AR?
• Jaka jest historia AR?
• Jakie są rodzaje AR?
• Jak działa rozszerzona rzeczywistość?
• Jakie są zastosowania AR?
• Jakie są przykłady AR?
• Jakie są dobre praktyki w obszarze AR?
• Jakie są wady AR?
• Jakie są zalety AR?
• Jak rysuje się przyszłość AR?

AR – definicja

AR, czyli rozszerzona rzeczywistość (z ang. Augmented Reality), to technologia, która łączy świat prawdziwy z elementami cyfrowymi w czasie rzeczywistym. Dzięki wykorzystaniu urządzeń, takich jak smartfony, tablety, specjalne okulary czy specjalistyczne wyświetlacze umożliwia ona nakładanie generowanych komputerowo obrazów, dźwięków, wideo lub innych danych na rzeczywiste otoczenie użytkownika.

Podstawowym celem tego rozwiązania jest wzbogacenie percepcji rzeczywistości poprzez dostarczanie dodatkowych informacji, które w naturalny sposób integrują się z otaczającym światem. W odróżnieniu od rzeczywistości wirtualnej (VR, virtual reality), która przenosi użytkownika do całkowicie sztucznego środowiska, rozszerzona rzeczywistość zachowuje fizyczną obecność w rzeczywistym świecie, jedynie wzbogacając go o interaktywne elementy.

Rzeczywistość rozszerzona (AR) to technologia nakładająca cyfrowe obrazy i informacje na obraz rzeczywistego świata w czasie rzeczywistym.

Definicja rzeczywistości rozszerzonej

Rozszerzona rzeczywistość znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach, takich jak edukacja, medycyna, czy marketing. Dzięki niej użytkownicy mogą na przykład oglądać modele trójwymiarowe produktów, uczyć się w interaktywny sposób, przeprowadzać symulacje medyczne lub grać w gry, które łączą elementy rzeczywiste i wirtualne w unikalny sposób.

Historia AR

Historia rozszerzonej rzeczywistości sięga lat 60. XX wieku, kiedy to zaczęto eksperymentować z technologiami łączącymi świat prawdziwy i generowane komputerowo obrazy. Jednym z pierwszych przełomów w tej dziedzinie był system opracowany przez Ivana Sutherlanda w 1968 roku, nazywany „Sword of Damocles”. Był to prymitywny zestaw do wyświetlania obrazów w rzeczywistości mieszanej, który wykorzystywał hełm podłączony do komputera, umożliwiający nakładanie prostych grafik na rzeczywiste środowisko. Choć urządzenie to było ogromne i niepraktyczne, stanowiło fundament dla przyszłych badań nad tą rzeczywistością rozszerzoną^{[1] [2]}.

W kolejnych dekadach rozwój technologii rozszerzonej rzeczywistości postępował powoli, głównie w środowiskach akademickich i wojskowych, gdzie znalazła ona zastosowanie w symulacjach i treningach. Przełom nastąpił w latach 90., kiedy naukowcy tacy jak Tom Caudell zaczęli definiować sam termin „rozszerzona rzeczywistość” i rozwijać systemy, które integrowały wirtualne informacje z rzeczywistym światem. W tym okresie zaczęto ją stosować również w przemyśle, na przykład w projektowaniu samolotów czy szkoleniach technicznych^{[3] [4]}.

Początek XXI wieku przyniósł gwałtowny rozwój technologii związanych z AR, co było możliwe dzięki postępom w mocy obliczeniowej komputerów, miniaturyzacji urządzeń i popularyzacji smartfonów. W 2008 roku zaprezentowano pierwsze aplikacje z rozszerzoną rzeczywistością przeznaczone na urządzenia mobilne, dzięki czemu wielu osób zaczęło korzystać z tej technologii w codziennym życiu. Przełomowym momentem była również premiera Google Glass w 2013 roku, które, mimo ograniczonego sukcesu komercyjnego, zainicjowały nowe podejście do przenośnych urządzeń augmented reality^{[5] [6]}.

Rozszerzona rzeczywistość zdobyła popularność w kulturze masowej dzięki takim aplikacjom jak gra „Pokémon GO” w 2016 roku, która wykorzystała technologię AR do stworzenia unikalnego doświadczenia rozrywki w przestrzeni publicznej. Rozwiązanie to coraz chętniej stosuje się też zastosowanie w edukacji do pomocy w nauce, w handlu do pomocy klientom czy marketingu do działań promocyjnych^[7].

Rodzaje AR

Rozszerzoną rzeczywistość można podzielić na następujące rodzaje:

Marker-based AR (AR oparta na znacznikach)

Ten rodzaj wykorzystuje fizyczne znaczniki, takie jak kody QR lub specjalne obrazy, które są rozpoznawane przez kamerę urządzenia. Po zidentyfikowaniu znacznika system nakłada na niego generowane komputerowo treści, takie jak modele 3D, teksty czy animacje. Rozwiązania tego typu są stosunkowo łatwe do wdrożenia i znajdują zastosowanie w edukacji, marketingu czy rozrywce.

Markerless AR (AR niewymagająca znaczników)

Ten rodzaj rzeczywistości rozszerzonej wykorzystuje wbudowane w urządzenia rozwiązania, takie jak GPS, akcelerometry czy żyroskopy, do określenia pozycji użytkownika i umieszczenia elementów wirtualnych w rzeczywistym obszarze. Jest ona szeroko stosowana w aplikacjach mobilnych, takich jak gry czy przewodniki turystyczne.

Projection-based AR (AR oparta na projekcji)

Ta forma polega na wykorzystaniu projektorów do emisji obrazów lub treści bezpośrednio na powierzchniach rzeczywistych. W niektórych zaawansowanych rozwiązaniach systemy te mogą być interaktywne, umożliwiając odbiorcy manipulowanie wirtualnymi obrazami poprzez dotyk lub gesty. Znajduje to zastosowanie w przemyśle, medycynie oraz prezentacjach technologicznych.

Superimposition-based AR (AR oparta na nakładaniu obrazów)

W tym przypadku technologia rozszerzonej rzeczywistości zastępuje lub nakłada elementy wirtualne na istniejące obiekty w rzeczywistej okolicy. Tego typu rozwiązanie jest stosowana w diagnostyce medycznej, projektowaniu czy renowacji budynków.

Spatial AR (AR przestrzenna)

To pojęcie odnosi się do rozwiązań, które nie ograniczają się do ekranu urządzenia, lecz wykorzystują elementy fizyczne w przestrzeni rzeczywistej, takie jak hologramy czy rzeczywiste obiekty w połączeniu z wizualizacjami augemented reality. W takich rozwiązaniach systemy czujników i kamer współpracują, aby dostarczać interaktywne doświadczenia na dużą skalę. Stosuje się je w muzeach, wystawach czy zaawansowanych środowiskach szkoleniowych.

Działanie rozszerzonej rzeczywistości

Jak działa rozszerzona rzeczywistość? Inaczej niż wirtualna rzeczywistość – łączy ona realne otoczenie odbiorcy z wirtualnymi elementami w sposób interaktywny i zsynchronizowany w czasie rzeczywistym. Podstawą działania jest rejestracja okolicy za pomocą kamer, sensorów i innych urządzeń wejściowych, takich jak GPS, żyroskopy, akcelerometry czy lidary. Kamery analizują obraz rzeczywistego środowiska, identyfikując kluczowe cechy, takie jak punkty orientacyjne, wzory lub znaczniki.

W przypadku technologii opartych na znacznikach system rozpoznaje wcześniej zdefiniowane obrazy lub kody, które służą jako odniesienie do nakładania treści wirtualnych. W rozwiązaniach markerless, opartych na lokalizacji lub przestrzeni, sensory pomagają określić pozycję i orientację urządzenia w przestrzeni.

Dane zebrane przez urządzenia wejściowe są następnie przetwarzane przez oprogramowanie, które stosuje algorytmy przetwarzania obrazu, sztucznej inteligencji i modelowania 3D do analizy zarejestrowanego obszaru i generowania odpowiednich elementów wirtualnych. Następnie może dokładnie odwzorować położenie obiektów cyfrowych względem rzeczywistego środowiska, co wymaga precyzyjnych obliczeń dotyczących perspektywy, odległości i ruchu.

Elementy cyfrowe (np. obrazy, modele 3D, animacje, teksty czy dźwięki) są nakładane na świat realny w czasie rzeczywistym i wyświetlane za pomocą urządzeń wyjściowych, takich jak ekrany smartfonów, tabletów, specjalne okulary AR czy projektory. Za synchronizację pomiędzy obszarem fizycznym a elementami digitalowymi odpowiada śledzenie ruchu, które umożliwia dynamiczne dostosowywanie położenia i zachowania obiektów wirtualnych w odpowiedzi na zmiany perspektywy odbiorcy lub jego ruch.

Zastosowania AR

Rozszerzona rzeczywistość znajduje szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach:

Edukacja i szkolenia

Dzięki aplikacjom rozszerzonej rzeczywistości uczniowie mogą oglądać interaktywne modele naukowe, takie jak anatomia człowieka, procesy chemiczne czy układ słoneczny, ale mają one też ogromny potencjał w nauczaniu przedmiotów humanistycznych i społecznych. W szkoleniach zawodowych, takich jak lotnictwo czy medycyna, rozwiązanie to umożliwia realistyczne symulacje, które pozwalają uczestnikom na zdobywanie praktycznych umiejętności bez ryzyka.

Medycyna i opieka zdrowotna

W medycynie rozszerzona rzeczywistość wspiera diagnostykę, chirurgię oraz edukację medyczną. Chirurdzy mogą korzystać z systemów, które pokazują dane pacjenta, takie jak obrazy z tomografii komputerowej, bezpośrednio na ciele operowanego i to podczas wykonywania operacji. W rehabilitacji wspiera terapię ruchową poprzez tworzenie interaktywnych zadań dla pacjentów. Dodatkowo aplikacje rzeczywistości poszerzonej pomagają też studentom medycyny w nauce anatomii i procedur medycznych.

Rozrywka i gry

Gry takie jak „Pokémon GO” wprowadziły mechanizmy wykorzystujące rozszerzoną rzeczywistość, które umożliwiają graczom interakcję z wirtualnymi postaciami w rzeczywistym otoczeniu. W kinie i wydarzeniach kulturalnych technologia ta wzbogaca doświadczenia widzów poprzez dodawanie interaktywnych elementów wizualnych.

Marketing i handel

Marketerzy coraz częściej wykorzystują rozszerzoną rzeczywistość do tworzenia angażujących kampanii reklamowych. Konsumenci mogą wizualizować produkty w swojej przestrzeni przed zakupem, na przykład korzystając z wirtualnych przymierzalni czy sprawdzając z pomocą specjalnych okularów, czy dane meble będą pasować do mieszkania. Rozszerzona rzeczywistość pomaga nie tylko klientom w e-commerce – stosuje się ją też w sektorze nieruchomości, gdzie umożliwia wirtualne wycieczki po nieruchomościach.

Przemysł i produkcja

W przemyśle rozszerzona rzeczywistość wspiera procesy produkcyjne, konserwacyjne i projektowe. Pracownicy mogą korzystać ze specjalnej aplikacji, które pokazują szczegółowe instrukcje naprawy lub montażu w czasie rzeczywistym. Z kolei w projektowaniu umożliwia to wizualizację prototypów produktów.

Turystyka i kultura

AR wzbogaca doświadczenia turystyczne, umożliwiając odkrywanie historii i kultury w nowatorski sposób. Aplikacje turystyczne mogą ukazywać informacje o zabytkach, dostarczać rekonstrukcji historycznych lub pomagać w zwiedzaniu. W muzeach mogą dodawać kontekstu historycznego do eksponatów poprzez animacje i dodatkowe treści multimedialne.

Sztuka i projektowanie

Twórcy korzystają z rozszerzonej rzeczywistość, aby wprowadzać innowacyjne formy sztuki i designu. AR pozwala artystom tworzyć interaktywne dzieła, które zmieniają się w zależności od kontekstu i otoczenia. W architekturze i wzornictwie przemysłowym AR wspiera wizualizację projektów w rzeczywistej skali.

Wojsko i obronność

W sektorze obronnym technologia AR wspiera szkolenia wojskowe, planowanie misji i działania operacyjne. Żołnierze mogą korzystać z inteligentnych okularów, które pokazują informacje o pobliskim obszarze, takie jak pozycje wroga czy dane taktyczne. Może to też pomagać w symulacjach bojowych, które pozwalają na realistyczne treningi w kontrolowanych warunkach.

Przykłady AR

Rozszerzona rzeczywistość stała się częścią wielu aplikacji i usług:

Ikea Place

Ikea Place to aplikacja stworzona przez szwedzką firmę IKEA, która pozwala użytkownikom wizualizować meble w ich własnym otoczeniu za pomocą rozszerzonej rzeczywistości. Dzięki aplikacji klienci mogą wybrać dowolny produkt z katalogu IKEA i „umieścić” go w swoim domu, oglądając, jak będzie wyglądał w realnym środowisku.

Aplikacja korzysta z ARKit (na urządzeniach Apple) lub ARCore (na urządzeniach Android), co pozwala na precyzyjne odwzorowanie rozmiarów, kształtów i kolorów produktów w skali 1:1. Funkcja ta pomaga klientom lepiej zrozumieć, jak dany mebel wpisze się w ich przestrzeń, eliminując ryzyko nietrafionych zakupów.

Pokémon GO

Jednym z najbardziej znanych przykładów rozszerzonej rzeczywistości w rozrywce jest Pokémon GO, które zdobyło uznanie na całym świecie. Wydana w 2016 roku przez Niantic gra pozwala użytkownikom na łapanie wirtualnych postaci Pokémonów w rzeczywistym świecie za pomocą kamery smartfona. Postacie i inne dodatkowe elementy są wyświetlane na ekranie w taki sposób, jakby znajdowały się w rzeczywistym otoczeniu gracza, co tworzy unikalne doświadczenie.

Google Lens

Google Lens umożliwia wykorzystanie kamery smartfona do rozpoznawania obiektów, tekstu i miejsc w rzeczywistości. Po skierowaniu kamery na obiekt aplikacja dostarcza informacji, takich jak nazwa produktu, cena, recenzje czy lokalizacja miejsca. Narzędzie jest również przydatne w tłumaczeniu tekstów na żywo oraz identyfikacji roślin i zwierząt.

L’Oréal Virtual Try-On

Ta aplikacja pozwala użytkownikom na „przymierzanie” makijażu w czasie rzeczywistym za pomocą kamery smartfona. Dzięki temu mogą sprawdzić, jak różne odcienie szminek, podkładów czy cieni do powiek będą wyglądały na ich twarzy, bez konieczności fizycznego testowania produktów.

Wirtualne wycieczki po muzeach i zabytkach

Przykładem zastosowania technologii rozszerzonej rzeczywistości w muzeach są aplikacje umożliwiające wirtualne wycieczki (np. wirtualne przewodniki w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie) czy aplikacje umożliwiające rekonstrukcje historyczne, takie jak zobaczenie, jak wyglądały zabytki w przeszłości. Użytkownicy mogą korzystać z urządzeń mobilnych lub okularów, aby łączyć rzeczywistość wirtualną z prawdziwą.

Dobre praktyki w obszarze AR

Zarówno rozszerzona, jak i wirtualna rzeczywistość powinny być projektowane z myślą o intuicyjnej obsłudze i płynnym doświadczeniu. Interfejs musi być prosty, przejrzysty i dostosowany do kontekstu użycia, a elementy “rozszerzone” powinny być łatwe w obsłudze, nawet dla osób, które nie miały wcześniej styczności z rozszerzoną rzeczywistością.

Wdrażanie rozszerzonej rzeczywistości jedynie jako dodatku bez wyraźnego celu może zniechęcić użytkowników. Dlatego kluczowe jest przeprowadzenie analizy potrzeb i identyfikacja obszarów, w których może to faktycznie poprawić doświadczenia.

Jakość wizualizacji ma ogromne znaczenie dla wiarygodności i skuteczności rzeczywistości rozszerzonej. Wirtualne obiekty powinny być precyzyjnie osadzone w realnym środowisku i reagować na zmiany perspektywy, oświetlenia czy ruchu użytkownika. Wykorzystanie zaawansowanych algorytmów śledzenia i renderowania pozwala osiągnąć bardziej realistyczne i immersyjne efekty.

Treści w rozszerzonej rzeczywistości muszą być zgodne z tożsamością marki i wspierać jej strategię komunikacji. Elementy wizualne, język oraz interaktywność powinny harmonizować z wartościami i przekazem marki, aby budować rozpoznawalność i spójność doświadczenia klientów (Customer Experiences). Warto wykorzystać to rozwiązanie do podkreślenia wyróżników marki lub przekazania dodatkowych informacji w niebanalny sposób.

Aplikacje AR muszą działać szybko i niezawodnie. Wolne ładowanie, błędy w śledzeniu ruchu czy niedokładne renderowanie wirtualnych obiektów mogą negatywnie wpłynąć na odbiór technologii. Optymalizacja oprogramowania, testy wydajności oraz kompatybilność z różnymi urządzeniami to najważniejsze aspekty techniczne.

Rozszerzona rzeczywistość często wymaga dostępu do kamery, lokalizacji czy innych danych osobowych. Ważne jest, aby użytkownicy byli świadomi, jakie dane są zbierane i w jaki sposób są wykorzystywane. Transparentna polityka prywatności oraz zabezpieczenie danych to istotne elementy budowania zaufania do technologii.

Technologia AR powinna być łatwa do uruchomienia i używania, bez konieczności instalowania skomplikowanego oprogramowania czy sprzętu. Wdrożenie powinno być dostosowane do urządzeń, które użytkownicy już posiadają, takich jak smartfony czy tablety.

Przed wprowadzeniem rozszerzonej rzeczywistości na rynek konieczne jest przeprowadzenie dokładnych testów w różnych warunkach i na różnych urządzeniach. Testowanie pozwala zidentyfikować błędy i wprowadzić ulepszenia, zanim produkt trafi do użytkowników. Regularne zbieranie opinii od użytkowników i iteracyjne doskonalenie rozwiązania to klucz do długoterminowego sukcesu.

Rozszerzona rzeczywistość powinna być częścią szerszej strategii, a nie odizolowanym rozwiązaniem. Integracja AR z innymi kanałami marketingowymi, takimi jak media społecznościowe, kampanie e-mailowe czy platformy e-commerce, zwiększa zasięg i skuteczność działań. Połączenie AR z różnymi technologiami, takimi jak sztuczna inteligencja czy analiza danych, może dodatkowo wzbogacić doświadczenia użytkowników (User Experience).

Wdrożenie rozszerzonej rzeczywistości powinno uwzględniać specyfikę kulturową i lokalne uwarunkowania, takie jak język, preferencje wizualne czy oczekiwania użytkowników. Dostosowanie treści i interfejsu do odbiorców na różnych rynkach może znacząco zwiększyć ich akceptację i zaangażowanie.

Wady AR

Technologia AR jest bardzo złożona technologicznie i droga do wdrożenia. Tworzenie aplikacji AR wymaga zaawansowanych narzędzi, specjalistycznej wiedzy oraz znacznych zasobów finansowych, co sprawia, że technologia ta jest niedostępna dla wielu mniejszych przedsiębiorstw. Dodatkowo, utrzymanie i aktualizacja takich rozwiązań również generuje znaczące koszty.

Do korzystania z AR konieczne są odpowiednie urządzenia, takie jak smartfony, tablety czy okulary AR, które muszą być wyposażone w kamery, czujniki i wystarczającą moc obliczeniową. Często wymaga stabilnego połączenia z Internetem. Nie każdy użytkownik dysponuje odpowiednim sprzętem, co ogranicza potencjalny zasięg technologii.

Wysokie wymagania sprzętowe powodują, że starsze urządzenia mogą mieć trudności z działaniem aplikacji AR, co prowadzi do opóźnień, błędów w renderowaniu czy niskiej jakości wizualizacji. Tego typu problemy mogą negatywnie wpływać na doświadczenie użytkownika, a w konsekwencji prowadzić do frustracji i rezygnacji z korzystania z technologii.

Aplikacje AR często wymagają dostępu do lokalizacji, kamery i innych wrażliwych danych. Brak transparentności w tym zakresie może prowadzić do utraty zaufania użytkowników, a potencjalne luki w zabezpieczeniach mogą narazić dane na nieautoryzowany dostęp.

Zastosowanie AR może w niektórych przypadkach prowadzić do przestymulowania użytkowników lub utraty koncentracji. W środowiskach, w których wymagana jest pełna uwaga, takich jak prowadzenie pojazdu, technologia ta może działać rozpraszająco, zwiększając ryzyko wypadków lub błędów. Ponadto długotrwałe korzystanie z urządzeń tego rodzaju może powodować zmęczenie oczu oraz inne problemy zdrowotne.

Zalety AR

Jedną z najważniejszych korzyści technologii AR jest możliwość wzbogacenia doświadczenia użytkownika poprzez integrację elementów wirtualnego świata z rzeczywistym otoczeniem. Dzięki temu można projektować angażujące interakcje, co zwiększa zaangażowanie odbiorców.

Rzeczywistość poszerzona posiada też ogromny potencjał oszczędności czasu i zasobów poprzez eliminację konieczności fizycznego testowania lub tworzenia prototypów. Umożliwia m.in. wizualizację produktów w rzeczywistej skali i środowisku, a w e-commerce daje klientom możliwość przetestowania produktów, takich jak ubrania w wirtualnych przymierzalniach, co ułatwia podejmowanie decyzji zakupowych.

Technologia ta umożliwia dostosowanie wirtualnych doświadczeń do indywidualnych potrzeb i preferencji użytkowników. Aplikacje AR mogą prezentować użytkownikom produkty lub informacje oparte na ich wcześniejszych wyborach czy lokalizacji. Nie tylko poprawia to doświadczenie użytkownika, ale również wspiera budowanie lojalności wobec marki.

W medycynie AR wspiera chirurgów, dostarczając wizualnych danych w czasie rzeczywistym, co poprawia precyzję i bezpieczeństwo zabiegów. W turystyce z kolei wzbogaca doświadczenia podróżnych, dostarczając interaktywnych informacji o zabytkach i atrakcjach. Także marketerzy mogą wykorzystać AR, aby stworzyć unikalne i angażujące kampanie, które wyróżniają się na tle tradycyjnych działań promocyjnych.

Technologia AR posiada także potencjał do poprawy dostępności i inkluzywności. Przykładem może być wykorzystanie AR w edukacji specjalnej, gdzie technologia ta pomaga uczniom z niepełnosprawnościami lepiej zrozumieć i przyswoić treści edukacyjne. Dzięki możliwościom tłumaczenia i prezentacji informacji w różnych językach, AR ułatwia dostęp do treści dla osób z różnych środowisk kulturowych i językowych.

Wreszcie, AR wspiera kreatywność i innowacyjność, umożliwiając artystom, projektantom i twórcom tworzenie interaktywnych dzieł i doświadczeń. Technologia ta daje nowe narzędzia do eksploracji i wyrażania wizji, które wcześniej były nieosiągalne, jednocześnie wzbogacając życie codzienne użytkowników.

Przyszłość AR

W edukacji AR może stać się standardowym narzędziem dydaktycznym, umożliwiającym interaktywne i angażujące formy nauczania. Uczniowie będą mogli korzystać z wirtualnych modeli i symulacji, co ułatwi zrozumienie skomplikowanych zagadnień.

W medycynie AR może wspierać procedury diagnostyczne i chirurgiczne, dostarczając lekarzom w czasie rzeczywistym kluczowych informacji o pacjencie, a także pomagać im w przeprowadzaniu operacji czy zabiegów.

W rozrywce AR może oferować nowe, immersyjne doświadczenia, łącząc świat rzeczywisty z wirtualnym w grach i innych formach spędzania czasu wolnego oraz interakcji z innymi osobami.

Jednym z kluczowych trendów w rozwoju AR jest dążenie do stworzenia tzw. AR Cloud, czyli przestrzennej mapy świata realnego dostępnej dla wszystkich urządzeń rozszerzonej rzeczywistości. Pozwoli to na współdzielenie informacji i doświadczeń AR między użytkownikami w czasie rzeczywistym, co otworzy nowe możliwości w zakresie współpracy i komunikacji.

W przyszłości mogą też upowszechnić się “rozszerzone” soczewki kontaktowe, a integracja rozszerzonej rzeczywistości ze sztuczna inteligencją czy Internetem Rzeczy może prowadzić do powstania zaawansowanych systemów, które będą w stanie dostarczać spersonalizowane i kontekstowe informacje w czasie rzeczywistym. Trzeba jednak pamiętać, że przyszłość rozszerzonej rzeczywistości wiąże się też z wyzwaniami, takimi jak kwestie prywatności, bezpieczeństwa danych czy potencjalne skutki zdrowotne długotrwałego korzystania z tej technologii, co może wymagać regulacji i standardów bezpiecznego i etycznego wykorzystanie tego rozwiązania.