User story: przykłady. Jak może wyglądać w praktyce?

Teoria bez praktyki pozostaje martwą literą – szczególnie w świecie zwinnego wytwarzania oprogramowania. Historyjki użytkownika nabierają prawdziwego znaczenia dopiero wtedy, gdy zobaczymy je w akcji: konkretne, osadzone w realnych projektach i napisane przez ludzi rozwiązujących rzeczywiste problemy. Od sklepu internetowego po system zarządzania treścią – każda branża ma swoje unikalne wyzwania.

Z tego artykułu dowiesz się m.in.:

• Kto pisze user story?
• Jak mogą wyglądać przykłady user story?

Kto pisze user story?

Pisanie historyjek użytkownika to proces oparty na współpracy całego zespołu – nie jest to zadanie przypisane wyłącznie jednej osobie. W metodyce Scrum to product owner najczęściej inicjuje tworzenie historii użytkowników dla zespołu deweloperskiego. Właściciel produktu przygotowuje wstępne opisy, które następnie „dojrzewają” w procesie doprecyzowania detali i uzupełniania o kryteria akceptacji. Jednak moje doświadczenie pokazuje, że najlepsze historyjki powstają wtedy, gdy cały zespół projektowy aktywnie uczestniczy w ich tworzeniu.

Zespół deweloperski wnosi bezcenną perspektywę techniczną – programistom łatwiej ocenić wykonalność i oszacować wysiłek potrzebny na realizację. Testerzy pomagają zdefiniować kryteria akceptacji i scenariusze testów akceptacyjnych. Klient i interesariusze biznesowi dostarczają kontekst wartości biznesowej oraz informacji zwrotnej o rzeczywistych potrzebach użytkowników.

User stories powstają jako efekt ścisłej współpracy między klientem, który określa wizję produktu, a zespołem projektowym. Różne perspektywy członków zespołu pozwalają lepiej uchwycić złożone potrzeby użytkowników i uniknąć błędnych założeń. W praktyce każdy członek zespołu powinien mieć możliwość dodawania nowych pomysłów do backlog i uczestniczenia w dyskusjach podczas zapoznaniu się z historyjkami.

Jak mogą wyglądać przykłady user story?

Najlepsze przykłady to te osadzone w realnym kontekście. Każda prawidłowo sformułowana historyjka zawiera konkretną rolę, jej potrzeby oraz wynikającą z nich wartość biznesową.

E-commerce: rejestracja klienta

Historia dla sklepu internetowego może brzmieć: „Jako klient sklepu online chcę mieć możliwość zarejestrowania własnego profilu, abym nie musiał za każdym razem uzupełniać danych.” Ta historyjka jasno określa, kto jest użytkownikiem (klient), jaką funkcjonalność chce uzyskać (rejestracja profilu) i jaką wartość mu to przyniesie (oszczędność czasu).

Kryteria akceptacji dla tej historii mogą obejmować: formularz rejestracji z polami email i hasło, walidację poprawności adresu email, możliwość zapamiętania danych adresowych oraz potwierdzenie rejestracji emailem. User story powinno być pisane z perspektywy osoby, która będzie korzystać z danej funkcjonalności, co w tym przypadku oznacza perspektywę kupującego.

Takie historyjki warto dzielić wertykalnie – osobno rejestracja podstawowa, osobno zarządzanie danymi adresowymi, osobno integracja z płatnościami na raty. Każda mniejsza historyjka powinna być ukończona w trakcie jednego sprintu.

Aplikacja kulinarna: filtrowanie przepisów

Przykład dla aplikacji z przepisami: „Jako początkujący kucharz chcę mieć możliwość filtrowania przepisów według poziomu trudności, aby zacząć od najprostszych receptur.” Ta historia demonstruje, jak ważne jest precyzyjne określenie persony – nie ogólny „użytkownik”, ale konkretny „początkujący kucharz” z jego potrzebami.

Akceptacja tej historii wymaga zdefiniowania: skali trudności (np. łatwy, średni, trudny), widocznego filtra w interfejsie, zachowania filtra po odświeżeniu strony oraz poprawnego sortowania wyników. Historie użytkownika są zazwyczaj strukturyzowane według formatu: Jako [użytkownik] chcę, aby [funkcja] była tak wykonana, aby [cel] był widoczny w tym przykładzie.

Historyjka ta realizuje zasadę INVEST – jest niezależna od innych funkcji wyszukiwania, negocjowalna (zespół może zaproponować różne rozwiązania filtrowania), wartościowa dla użytkownika, możliwa do oszacowania, mała i testowalna.

System administracyjny: edycja treści

Dla systemu CMS historia może wyglądać tak: „Jako administrator chcę edytować stronę artykułu, aby móc dokonywać korekty treści.” Ta historyjka reprezentuje potrzeby profesjonalnej roli – administratora zarządzającego zawartością serwisu.

Kryteria dla tej implementacji obejmują: dostęp do panelu edycji po autoryzacji, edytor WYSIWYG z formatowaniem tekstu, możliwość podglądu przed publikacją oraz zapisywanie historii zmian. User story opisuje, co użytkownicy będą mogli zrobić za pomocą systemu, koncentrując się na osiągnięciu konkretnego celu.

Ta historia ilustruje, jak historie użytkowników ułatwiają dyskusje pomiędzy członkami zespołu na temat implementacji funkcjonalności. Zespół może dyskutować o najlepszych edytorach, zakresach uprawnień czy mechanizmach wersjonowania – wszystko w ramach rozmów o potrzebach administratora.

Przykładowa historyjka działa jak szkic architektoniczny – sama w sobie nie jest budynkiem, ale bez niej nie zbudujesz niczego wartościowego. Najlepsze user stories są proste jak haiku i głębokie jak potrzeby użytkownika, którego reprezentują.

Natalia Jaros, Content manager