Material Design – co to jest?

Material Design, system projektowania zaprojektowany przez Google, łączy zasady fizycznej metafory, estetyki i zaawansowanych technologii. Jak działa i do czego jest wykorzystywany?

Z tego artykułu dowiesz się m.in.:

• Czym jest Material Design?
• Jakie są założenia Material Design?
• Jak używać Material Design?
• Jakie są przykłady użycia Material Design?
• Jaka jest rola Material Design?

Material Design – definicja

Material Design to język projektowania interfejsów użytkownika (a szerzej jedno z narzędzi user experience design) stworzony przez firmę Google. Został opracowany w celu zapewnienia spójności wizualnej oraz interakcji w aplikacjach i systemach operacyjnych, niezależnie od platformy czy urządzenia. Jako punktu wyjścia używa metafory papieru i tuszu, które pomagają naśladować zachowania znane z rzeczywistego świata, aby interakcje były bardziej intuicyjne dla użytkowników^{[1] [2] [3]}.

Material Design to system projektowania interfejsów użytkownika oparty na metaforze fizycznego materiału, wykorzystujący światło, cień, ruch i kolor do tworzenia intuicyjnych oraz estetycznych rozwiązań cyfrowych.

Definicja Material Design

Podejście to jest skalowalne i umożliwia dostosowanie do różnych potrzeb projektowych, zapewniając jednocześnie przyjazne dla użytkownika środowisko. Material Design jest szeroko stosowany w aplikacjach Android oraz w usługach Google, a także w aplikacjach innych firm, które chcą korzystać z uniwersalnych zasad projektowania^{[4] [5]}.

Założenia Material Design

Założenia Material Design^{[6] [7] [8]} opierają się na stworzeniu języka projektowego, który łączy zasady klasycznego projektowania z nowoczesnymi technologiami cyfrowymi. Fundamentem jest metafora fizycznego materiału, który zachowuje się w sposób przewidywalny i zgodny z rzeczywistymi zasadami fizyki, więc użytkownicy mogą intuicyjnie rozumieć działanie interfejsu.

Światło i cień odgrywają centralną rolę w definiowaniu głębi i hierarchii wizualnej. Cienie pozwalają wskazać relacje przestrzenne między elementami, nadając im trójwymiarowy charakter. Ułatwia to zrozumienie, które obiekty są ważne, aktywne lub dostępne do interakcji.

Kolejną cechą charakterystyczną jest wykorzystanie ruchu jako narzędzia narracyjnego i funkcjonalnego. Animacje są płynne, subtelne i mają być nie tylko estetyczne, ale przede wszystkim mają informować użytkownika o stanie aplikacji, przejściach między ekranami czy reakcjach na podjęte działania. Ruch w Material Design jest zaprojektowany tak, aby wspierał intuicyjność interfejsu.

W Material Design używa się palet barw opracowanych, żeby je harmonijnie zestawiać – żywe i kontrastujące kolory pomagają wyróżniać elementy interaktywne, zaś pastelowe odcienie służą jako tło, zapewniając wizualny balans. Ważną rolę odgrywają także gradienty i przezroczystości, które nadają głębi projektom.

Standardowym krojem pisma w Material Design jest Roboto, który łączy nowoczesny wygląd z wysoką czytelnością zarówno na ekranach małych, jak i dużych urządzeń. Z kolei elementy interaktywne – przyciski, pola tekstowe czy ikony – mają wyrazisty charakter i są zaprojektowane z efektami dotykowymi, które sygnalizują reakcję na akcje użytkownika.

Material Design jest projektowany tak, aby mógł być stosowany na różnych urządzeniach i platformach, od małych ekranów smartfonów po rozbudowane interfejsy aplikacji internetowych. Jednocześnie system pozostaje elastyczny, umożliwiając twórcom personalizację w ramach określonych wytycznych.

Użycie Material Design

Aby skutecznie korzystać z Material Design^{[9] [10] [11] [12]}, należy zapoznać się z wytycznymi zawartymi w jego dokumentacji, która szczegółowo opisuje zasady dotyczące użycia światła, cieni, kolorów, typografii, ikonografii i ruchu.

Narzędzia takie jak Material Components for the Web, Android czy iOS oferują gotowe elementy interfejsu, takie jak przyciski, karty, paski nawigacyjne i pola tekstowe, które można dostosować do potrzeb projektu. Jednakże wybór konkretnych komponentów powinien być przemyślany i zgodny z celami aplikacji, aby zapewnić doświadczenie użytkownika (ang. user experience).

Implementacja wymaga również uwzględnienia responsywności – projektanci i deweloperzy muszą wykorzystać techniki skalowania oraz projektowania adaptacyjnego, aby zapewnić, że interfejs zachowuje swoje właściwości estetyczne i funkcjonalne zarówno na małych ekranach smartfonów, jak i na dużych monitorach.

Istotne jest również stosowanie animacji zgodnie z wytycznymi MD. Animacje nie powinny być wyłącznie dekoracyjne; ich celem jest dostarczanie informacji i wspieranie interakcji użytkownika. Płynne przejścia między ekranami mogą pomóc użytkownikowi w zrozumieniu zmian kontekstowych, a reakcje na dotyk, takie jak efekt „fali”, wskazują na aktywność elementów interaktywnych. Warto pamiętać, że projektanci mogą modyfikować kolory, typografię i inne elementy wizualne w ramach wytycznych.

Projekty powinny być zaprojektowane tak, aby były zrozumiałe i użyteczne dla wszystkich użytkowników, w tym osób z niepełnosprawnościami. Wybór odpowiedniego kontrastu kolorów, stosowanie alternatywnych tekstów dla obrazów czy zapewnienie intuicyjnej nawigacji to działania, które wspierają ten cel.

Przykłady Material Design

Material Design znalazł zastosowanie w wielu popularnych projektach cyfrowych:

• Material Design został zaprojektowany przez Google i jest szeroko stosowany w jej aplikacjach, takich jak Gmail, Google Drive, Google Photos czy Mapach Google. W Gmailu umożliwia czytelną organizację wiadomości poprzez wyraźne oddzielenie kart i sekcji za pomocą cieni i przestrzeni, a Google Drive wykorzystuje ten system do tworzenia przejrzystej struktury folderów i plików, z animacjami ułatwiającymi poruszanie się między nimi.
• Aplikacje w rodzaju Spotify czy Airbnb wykorzystują zasady Material Design, aby zapewnić użytkownikom intuicyjne doświadczenia. Platforma streamingowa Spotify używa komponentów takich jak dolne paski nawigacyjne i animacje, aby ułatwić odkrywanie muzyki, natomiast Airbnb korzysta z kart i wyraźnych typograficznych hierarchii do prezentacji ofert wynajmu.
• Innym przykładem jest strona Material.io, która sama w sobie jest manifestacją zasad Material Design. Prezentuje ona wyraźne podziały przestrzenne, przemyślane animacje oraz harmonijną kolorystykę, które wspólnie tworzą przejrzystą i funkcjonalną nawigację.
• Material Design jest także stosowany w aplikacjach desktopowych, takich jak Slack, które czerpią z jego założeń, aby zapewnić spójność wizualną między wersjami mobilnymi i desktopowymi. Slack wykorzystuje wyrazistą typografię, przyciski oraz system cieni, aby organizować przestrzeń i ułatwiać użytkownikom zarządzanie komunikacją.
• Khan Academy i inne platformy edukacyjne wdrażają Material Design, aby prezentować treści edukacyjne w czytelny sposób.
• Aplikacje sterujące urządzeniami inteligentnymi, takie jak Google Home, wykorzystują Material Design do tworzenia prostych i intuicyjnych interfejsów.

Rola Material Design

Głównym zadaniem Material Design jest harmonizacja doświadczeń użytkowników na różnych platformach, urządzeniach i aplikacjach, poprzez zapewnienie wspólnego języka wizualnego i funkcjonalnego. System ten służy jako narzędzie dla projektantów i deweloperów, które upraszcza proces projektowania, a jednocześnie gwarantuje wysoką jakość interfejsów.

Material Design wykorzystując elementy, takie jak światło, cień, ruch czy kolor, ułatwia użytkownikom zrozumienie i nawigację w aplikacjach. Dzięki swojej uniwersalności i skalowalności pozwala dostosować projekty do różnych rozdzielczości i formatów ekranów.

Wytyczne tego systemu uwzględniają potrzeby osób z różnymi ograniczeniami, promując projektowanie interfejsów, które są czytelne i łatwe w obsłudze dla wszystkich użytkowników. Przyczynia się dzięki temu do tworzenia bardziej przyjaznych środowisk cyfrowych.

System pozwala markom zachować unikalny charakter wizualny przy jednoczesnym przestrzeganiu spójnych zasad projektowych. Oferuje narzędzia personalizacji, które pozwalają wprowadzać specyficzne elementy identyfikacji wizualnej bez naruszania podstawowych zasad systemu.